Lubiąskie legendy. O źródle św. Jadwigi

Św. Jadwiga znana była z dobroczynności i skromności. Aby nie wyróżniać się z tłumu chodziła, nawet w mrozy, boso. Pewnego dnia, wracając z klasztoru cystersów w Lubiążu zatrzymała się, a w miejscu, w którym stanęła pojawiło się źródełko wody. Gdzie znajduje się studnia św. Jadwigi?

Św. Jadwiga była pokorną chrześcijanką, jednak potrafiła postawić na swoim gdy coś postanowiła. Na co dzień chodziła boso, aby nie wyróżniać się pośród ludu oraz pokazać swą pokorę i skromność. Jej mąż, Henryk I Brodaty był tym faktem zmartwiony, gdyż uważał, że księżna nie powinna chodzić boso, ze względu na swoją pozycję społeczną. Henryk I Brodaty postanowił, aby opat klasztoru cystersów w Lubiążu, który był spowiednikiem św. Jadwigi, wymógł na niej noszenie butów.

Pewnego dnia, gdy księżna Jadwiga przybyła do klasztoru bez butów, duchowny podarował jej parę trzewików i poprosił chrześcijankę, aby nigdy ich nie ściągała. Jak na księżną przystało, chciała być wierna swemu spowiednikowi, jednocześnie nie łamiąc postanowienia. Podarowane od duchownego buty połączyła sznurkiem i zawiesiła je na ramieniu.

Zobacz też: Atrakcje Lubiąż. Opactwo Cystersów w Lubiążu

Jak głosi legenda, gdy wracała z klasztoru w Lubiążu do Trzebnicy, zatrzymała się, aby spojrzeć na świątynię. W miejscu, w którym stanęła na boso, spod jej nóg wytrysnęło źródełko. Mieszkańcy Lubiąża uważali to miejsce za wyjątkowe i wybudowali tam studnię. Po wielu latach okazało się, że woda znajdująca się w niej ma właściwości lecznicze. Studnię można zobaczyć do dziś, a mieści się ona w Lasku św. Jadwigi.

Zobacz też: Lubiąskie legendy. O wiecznej lampce z klasztoru

Św. Jadwiga Śląska

Jadwiga Śląska urodziła się między 1178 a 1180 rokiem w Andechsie w Niemczech. Była świętą kościoła katolickiego, żoną księcia wrocławskiego Henryka I Brodatego, matką Henryka II Pobożnego oraz fundatorką kościołów i klasztorów. Wraz ze swym mężem była bardzo religijna, dbała o rozwój kościoła oraz ufundowała wiele ze świątyń, w tym klasztor sióstr cysterek w Trzebnicy. Podczas mrozów chodziła boso, spała na twardym łożu, a całe dnie wypełniała modlitwami. Pomagała chorym i ubogim, prowadziła działalności dobroczynne i otworzyła szpital dla trędowatych. Zmarła 14 lub 15 października 1243 roku w Trzebnicy.

Zobacz też: Atrakcje Trzebnica. Grobowiec Świętej Jadwigi Śląskiej